De kleuters werden bij de deur opgevangen voor een nieuwe schooldag, de leerkrachten van de bovenbouw maakten zich klaar voor een dag online lesgeven. Het leek een dag als alle andere, donderdag op basisschool De Spoorzoeker in Breda. Maar niet voor meneer Joost.
Meneer Joost (de Bekker) van groep 5C was weer voorbereid op een lesdag met beeldschermen. Totdat alle kinderen uit zijn groep plotseling voor zijn neus stonden. ‘Meneer Joost’ verdiende een flinke pluim voor hoe hij zich in deze lastige tijd manifesteert als leerkracht, zo vonden de ouders en de kinderen. En dus kwamen ze met een complimenteus cadeau naar de school aan het Pastoor Pottersplein.
Het is al maanden een breed gedragen zorg: het welzijn van kinderen in deze coronatijd. Weinig contact met vriendjes, de structuur en de veiligheid van school zijn weg, er dreigt leerachterstand. De docenten maken er het beste van, maar ‘leren op afstand’ heeft zijn beperkingen.
Groep 5C vindt dat Meneer Joost extra waardering verdient voor hoe hij het doet. “Ik spreek namens alle ouders als ik zeg hoe we je inzet waarderen”, sprak een van de moeders een overdonderde De Bekker toe. Op de vraag wat hem dan zo bijzonder maakt, zei een andere moeder: “De persoonlijke aandacht die Joost de kinderen geeft, ondanks dat ze niet in zijn klas zitten. Zijn positieve benadering, kleine dingetjes als een kaartje tijdens de zomervakantie. De communicatie met ons ouders. Maar vooral: Joost ‘ziet’ ieder kind, zelfs op afstand zoals nu.”
Ouders en kinderen maakten een grote collage met de portretten van de hele groep, waarbij ieder kind een compliment in zijn of haar handen had. Waarmee De Bekker een blijvend aandenken heeft aan Pim, Sanne, Cedric, Noor, Binne, Emir, Jans, Mees, Alberto, Anne, Mies, Jurre, Stella, Lilly, Tijn en Evi.
“Dit is waarom je dit vak kiest”, aldus Meneer Joost. “Dit verwondert en verrast me, en maakt me trots. Op de kinderen en de ouders, en ook wel op mezelf. Lesgeven nu is heel anders. Kinderen zijn nu ook kwetsbaarder, bijvoorbeeld door stress bij de ouders. Een aai over de bol gaat nu niet. Daarover maak ik me wel zorgen.” Maar deze donderdag, met deze groep, was van zorg geen sprake.
Bron: BN De Stem
