Anke Steenbergen is de regisseur verzuim bij INOS. Zij begeleidt leidinggevenden als er sprake is van verzuim en organiseert allerlei initiateven om verzuim te voorkomen.
Waarom koos jij voor INOS?
Ik heb eigenlijk altijd gekozen om te werken voor organisaties met grote maatschappelijke betrokkenheid. Ik heb ook gewerkt bij commerciële organisaties en merkte dat ik een stuk werkplezier ook echt haal uit het hebben van toegevoegde waarde. Zo heb ik bijvoorbeeld ook voorheen bij de politie gewerkt, dat is echt wel een maatschappelijke organisatie. En merk ook aan mijzelf dat ik het fijn vind dat ik trots kan zijn op de organisatie waar je werkt. Er werken mensen die begaan zijn met de ander, hoe het met jou gaat. In die cultuur is het makkelijk om je verbonden te voelen met je collega’s. Dat gevoel heb ik ook bij INOS.
Je werkt al bijna 2 jaar als verzuimregisseur voor INOS. Daarvoor heb je onder andere voor de politie gewerkt. Wat is je vooropleiding?
Ik heb de opleiding ‘personeel en arbeid’ gedaan. Ik vond daar een mooie combinatie van een stukje zakelijkheid en een stukje mensgerichtheid. Toen ik stage liep realiseerde ik me dat een organisatie altijd meer is dan alleen het personeel. Het is goed om ook hoe de verschillende onderdelen in het bedrijf samenwerken. Daarom heb ik een post-HBO bedrijfskunde gedaan. Als je weet hoe de hele organisatie werkt kun je er makkelijker voor zorgen dat jouw onderdeel daar goed in past. Ik merk dat er nu op een andere manier wordt gekeken naar verzuim. Eerst was het advieswerk meer gericht op de zieke medewerker en wat minder voor de organisatie. Die verhouding is nu anders. Ik merk dat ik het in mijn werk prettig vind om een-op-een contact te hebben, daar zit met name mijn kracht. En verzuim vind ik een onderwerp waar je expertise op moet hebben. Als het over verzuim gaat is er resultaat te boeken, zeker voor de medewerkers maar ook op bijvoorbeeld financieel vlak.
Kun je iets vertellen over welke richting jij ziet als het gaat over omgaan met verzuim bij INOS.
Als je het hebt over ‘omgaan met verzuim’ dan heb je het eigenlijk over het moment dat er al iets is gebeurd. Waar ik ook graag op in wil zetten is preventie. Daar hebben we een start gemaakt met de workshops ‘Aandacht voor jou!’.
Dat gaat dan dus over duurzaamheid?
Ja, dat je verzuim voorkomt. Dat je, voor dat bij iemand het water al aan de lippen staat, een interventie inzet. Dat iemand de mogelijkheid heeft om met zijn/haar problemen aan de slag te gaan. Daar wij kunnen wij volgens mij nog wel veel winst halen. Bijvoorbeeld door als organisatie mee te kijken van wat wij kunnen doen als het niet goed met iemand gaat. Maar ook wat jij zelf kunt doen om ervoor te zorgen dat het goed met jou gaat.
INOS biedt al heel wat aan. Naast de huidige workshops ook een fitness programma, dat jij bij de sportschool een deel van de abonnement kosten terug krijgt. Dan heb je het al over een stukje leefstijl. Er is wel discussie over hoe ver de werkgever daarin mag gaan. Volgens mij is het niet de bedoeling dat een werkgever bijhoudt hoe vaak medewerkers naar de sportschool gaan. Maar als je inzetbaat wilt blijven in het onderwijs, dan vraagt dat wel wat van jezelf. Dat je wel in een conditie bent om er voor te zorgen dat het werk in de klas fijn blijft. Daarin zit een gedeelde verantwoordelijkheid. INOS wil haar medewerkers stimuleren en ondersteunen op dat vlak en tegelijkertijd is het goed als medewerkers initiatief nemen om daar voor te zorgen.
Komen initiatieven vanuit INOS of ook van buiten? Hoe werkt dat?
Volgens mij kan die van alle kanten komen. Je ziet dat nu met corona dat initiatief echt van buiten komt. In het proces rond het nieuwe koersplan zie je ook dat duurzaamheid, balans in je werk best vaak wordt genoemd. Goed dat we daar over nadenken hoe we daar bij INOS mee omgaan.
Kun jij een voorbeeld geven van een situatie of een moment waar je van zegt: ‘hier maak ik het verschil’ of draag ik iets heel specifieks bij voor iemand?
Verzuim is een onderwerp dat niet leuk is. Stel dat het langdurig verzuim is en het UWV komt in beeld. Dat is onwijs verdrietig. Iemand die ziek wordt, vraagt daar natuurlijk niet om. De consequenties voor wat het betekent, privé en daarbij ook voor je werk, kunnen heel ingrijpend zijn. Waar ik naar streef is dat in zo’n geval iemand goed wordt geïnformeerd over wat er gaat gebeuren. En als het zo ver komt dat iemand de organisatie moet verlaten, dat je dan in ieder geval positief terugkijkt op de organisatie, op je werkende periode.
Ja, wel goed dat je dat zegt hoor, het zijn altijd zeker verdrietige situaties. Jij komt als er iets mis is, maar waar het om gaat is dat hij/zij er een positieve draai er aan geeft.
‘Ziek zijn overkomt je en verzuim is een keuze’. Ik vind dat persoonlijk een wat lastige uitspraak. Ik ben echt van mening dat mensen zich niet zo maar ziek melden. Wat ik wel zie is dat mensen vaak niet weten hoe ze een bepaald signaal moeten geven. Soms heeft iemand geen fysieke kwaal maar heeft wel ergens last van. Dan is het zaak om er achter te komen waarom iemand zich genoodzaakt voelt om te zeggen: ‘beste werkgever, ik moet afstand nemen’. Dat signaal moet je altijd serieus nemen.
Als medewerker heb je hierin ook de verantwoordelijkheid om als dingen niet goed gaan om in gesprek te gaan met de werkgever en dat aan te geven. Dat is een gedeelde verantwoordelijkheid. Samen probeer je om helder te krijgen wat het probleem is en wat er voor nodig is om dat weg te nemen. Die gesprekken zijn in principe met de leidinggevende. Mijn rol is het om die leidinggevende te ondersteunen bijvoorbeeld door het bijhouden van wettelijke termijnen.
Werk je graag in een team?
Jawel, maar ik vind het ook prettig om te zien wat ik zelf concreet toevoeg. Verzuim is natuurlijk een onderdeel van het HR beleid dus in zoverre werk ik ook samen met de collega’s van HR. In mijn baan ben ik daarnaast ook in contact met externe partijen, bijvoorbeeld nu om alle het aanbod te realiseren wat INOS nu verzorgt onder de noemer ‘Aandacht voor jou!’. Dat vind ik erg leuk om te doen.
